De geschiedenis van trouwringen
De geschiedenis van deze juwelen is zo oud als die van de mensheid. Al 21.000 jaar geleden droegen de mensen uit het stenentijdperk van de Bronstijd de eerste ringen om hun liefde voor elkaar uit te drukken. Deze ringen waren oorspronkelijk meestal gemaakt van schelpen, botten of halfedelstenen. De echte trouwring bestaat al sinds de oudheid. Egyptenaren en Romeinen droegen deze om de linker ringvinger. Dit gebruik is ontstaan doordat in die tijd werd gedacht dat er een ader direct vanuit het hart naar deze vinger liep. Vaak werd de trouwring, die toen meestal werd gesmeed uit ijzer (en minder vaak uit goud, brons of zilver), alleen door de vrouw gedragen. Hij moest niet alleen de relatie van het echtpaar laten zien, maar ook dienen als een bevestiging van de bruidsschat. In die tijd konden de meesten mensen zich geen modellen met edelstenen veroorloven. Zelfs terwijl een diamant bij de Grieken voor het vuur van oneindige liefde stond. Bij de gesmede trouwringen waren inscripties echter al wel gebruikelijk. De Romeinen gebruikten bijvoorbeeld heel vaak de gravure "Pignus amoris habes" (= je hebt de belofte van mijn liefde) voor een trouwring.
Ook de zegelringen die in de middeleeuwen op de handen van gehuwde vrouwen werden aangebracht, waren tekenen van wederzijdse solidariteit. Met de komst van het christendom werd de trouwring belangrijker omdat hij vanaf 850 na Christus ook stond voor trouw en stabiliteit. De gesloten band tussen man en vrouw werd door de ring ook voor God bezegeld. In de verdere ontwikkeling van de trouwring werd deze zo meer en meer een symbool van wederzijdse liefde, die uiteindelijk haar uitdrukking vond in het uitwisselen van de ringen. Dit kerkelijke ritueel is al sinds de dertiende eeuw gebruikelijk en leek al op ons idee van een klassiek huwelijk. Het onderscheid tussen de trouwring en de verlovingsring dateert uit de vijftiende eeuw. In de meeste gevallen was de trouwring eenvoudiger en klassieker dan de verlovingsring - een traditie die vandaag nog steeds voortleeft. Er is echter veel veranderd in de keuze van het materiaal: tegenwoordig zijn er geen voorgeschreven regels voor waarvan een trouwring gemaakt zou moeten zijn. Uiteraard blijven edelmetalen wel populair vanwege hun lange levensduur. Elk bruidspaar bepaalt voor zichzelf of het goud, platina, zilver, palladium of een multicolor model moet zijn. Net zoals de liefde, zo zijn de trouwringen geïndividualiseerd.